Kurt Pagina

Al deze foto’s en teksten zijn eigendom van de website eigenaar. Niets van deze site mag zonder enige toestemming worden gecopieërd in welke vorm van digitale copie voor hergebruik op andere sites.

Mijn Mechelse herder Kurt: Kurt is bij mij gekomen via de Dieren Bescherming in 1994, Kurt was door zijn vorige baasjes zeer ernstig mishandeld en verwaarloost. Ik had alles al van te voren geregeld met de dierenarts, wanneer ik hem op zou halen gelijk langs zou komen voor een controle. Kurt bleek als 1,5 jarige herder die normaal 38 kilo zou mogen wegen, nog maar 21 Kg te zijn. Met zijn eerste lichamelijke controle bleek dat zijn oorspiertje gescheurd was, zijn hele onderlijf was volledig gekneusd. Kurt was in het begin behoorlijk angstig en soms erg agres- sief. Ik had in die tijd nog geen werk, waardoor ik mij volledig op Kurt kon focussen. Na 2 maanden hard werken en goed voeden bleek dat Kurt zijn ware karakter naar boven kwam. Een lieve vrolijke hond. die waaks was, en alles voor mij wil- de doen. Kurt zijn gewicht was met 3,5 maand weer volledig op wat hij wegen mocht rond de 40 kg. Hier onder zijn eerste foto na zijn lichamelijke herstelling periode.

Kurt was een hond die altijd wilde werken voor mij.. Altijd als hij naar met mij naar buiten ging wilde hij iets dragen. Het maakte niet uit als hij het maar vast kon houden: paraplu, handschoenen een tas met lege flessen, rugtas met enkele boodschappen er in, niets was hem te gek. Kurt was voor mij zelf een wereld hond van formaat. Zijn gedrag was niet verkeerd: trouw, waaks, vrolijk, volgzaam, en lekker speels. Hij was altijd vrolijk en nieuwsgierig bij be- zoek, eerst beetje aftastend, daarna kwam hij vanzelf naar de mensen toe.

Kurt in volle pracht na 5 maanden herstel periode. zijn mooiste foto.

Kurt in dromenland.

Vaste plek van Kurt in de bus, bagagerek op de wiel basis van de bus.

Kurt, lekker knuffelen met zijn grote vriendin Angelique.

Wanneer Kurt mee ging met de bus, was hij vaak naast mij te vinden, of hij sprong als er geen bagage op de rek lag, op zijn vaste plek. Een mooi plekje voor hem waar hij alles in de gaten kon houden, en natuurlijk ook heerlijk naar buiten kon kijken. Kurt was erg geliefd in de bus bij mensen, maar ook heel erg in trek bij de chauffeurs. Hij ging gewoon naast een persoon zitten, en hij kreeg dan de volle aandacht van de persoon, tot dat die de bus verliet.

Kurt was ook een hond die je gewoon overal mee naar toe kon nemen. In de stad was Kurt net een blinde geleide hond. Ik hoefde de naam van de winkel maar te noemen en hij liep er zo naar toe. In de stad had Kurt altijd een dilemma, hij kon zowel bij V&D, als bij McDrek (McDonalds) water krijgen, om te drinken. Aan gezien die 2 bij elkaar tegenover in de straat zaten, wist hij vaak niet of hij nu eerst bij de een of bij de andere naar binnen zou gaan. Wat hij dan ook vaak deed was eerst bij V&D richting de lift, ik had hem geleerd om de lift te bedienen, dus hij zette zijn poot op de lift knop, zodat de ligt open zou gaan. Helemaal bovenin op de 3e etage, kon hij dan in het restaurant water krijgen. De slimmerik liep eenmaal beneden weer, regel recht door naar McDonalds.

Kurt hield ook veel van lange fiets tochten, en lekker lang in de bossen wandelen. Wat wij dan ook erg vaak deden, en regelmatig met een pannenkoek de wandeling afsloten. Ik had voor hem dan altijd wat krentenbollen, met leverworst bij. Nooit was hij een gevaar in het verkeer. hij hield zich net zo goed als ik aan de regels.

Kurt in een mooie close-up foto

Kurt was ook een hond die in huis lekker actief was, gewoon verstoppertje spelen, je ergens verstoppen, Kurt kwam dan zoeken. Hij was wel een hond die onderdanig was aan mij, als ik wel eens met hem speelde, en ik lag helemaal met mijn hoofd op de grond probeerde hij zijn snuit onder me hoofd te krijgen. Spelen en maf doen daar was Kurt wel voor te porren zelfs wanneer het regende buiten spelen, in de regen heerlijk vond hij dat.

Een regenachtige herfstdag, verwarming lekker aan, vensterbank warm ik er op, en lekker genieten van het uitzicht. Nog op de oude flat.

Kurt was gek op poesen, niet om mee te spelen, maar om ze op te jagen. Wanneer je bij het raam riep: “Kurt, poes!!!” dan rende hij als een gek naar het raam toe, en ging hij ook echt zoeken waar er een was. Je kon hem daar mee ook lekker voor de gek mee houden. Raadspelletjes met honden koekjes vond hij ook geweldig om te doen. Als je een koekje in beide handen deed en dan schudde, zodat hij niet zag welke hand het koekje ging, en je hield het dan voor hem met beide handen legde hij een poot op de hand waarvan hij dacht dat er een koekje in zat.

Kurt als boodschappen hond. een van zijn pleziertjes, iets mogen dragen

Kurt had wanneer hij in het donker mee naar buiten ging zijn sjaal met een fietslampje om. Je kon hem dan rustig los laten en je zag precies zien waar hij uit hing. De buren wisten in het begin niet wat ze nou op dat grasveld een en weer rende in het donker, alleen dat groene lampje was zichtbaar.

Kurt ligt rustig op het logeerbed, het herstellen van een zware operatie aan zijn heupgewricht. Normaal mocht hij nooit op bed, toen mocht het wel, omdat hij gewoon prinsheerlijk bleef liggen zo als je hem nu ziet hier.

Kurt netjes op wacht tot ik terug kom van het eet gedeelte in het mooie restaurant van V&D. Altijd nam ik dan een plakje ham mee voor hem.. of wat fruit bij de groenteboer. Kurt vrat zowat alle soorten fruit.

Klik op mij om terug te gaan naar de Dieren pagina.

Kurt overleed in mijn armen op 22 dec 2005, om 14:00u, wat een hersenbloeding bleek te zijn. Kurt werd 11,5 jaar oud. Nog steeds na bijna 10 jaar mis ik mij beste maatje nog erg veel. Als ik hem terug kon halen voor nog eens een jaar of 10 deed ik het meteen.

Een ondeugend feitje: Ik was een keer bij een vriendin een weekend op logee, en Kurt mocht mee met Shelby. Haar moeder had een 10 liter emmer vol met erwtensoep in de hal neer gezet, om dat later in de vriezer te doen, het was nog warm. We gingen een avond je weg, kwamen terug, Kurt en Shelby hadden die hele emmer met snert leeg gevreten. Die 2 waren er 3 dagen lang van aan de racekak.