© Copyright by Stan B.

Al deze foto’s en teksten zijn eigendom van de website eigenaar. Niets van deze site mag zonder enige toestemming worden gecopieërd in welke vorm van digitale copie voor hergebruik op andere sites. 

Stel je eens voor, je hebt zo veel woede in je op gepropt zo dat het lijkt als of je geen kant meer op kan. Je sluit je ogen en ziet je zelf op die woeste rivier varen, die woeste rivier is je woede.. Aangedreven door een waterval van boosheid. Je weet niet meer hoe je moet sturen om aan die woede te ontsnappen, je weet het totaal niet meer. Heel veel dingen die je meegemaakt hebt borrelen in je na. Je wilt er zo graag van af, weg van die razernij, maar het lukt je niet, omdat je niet weet hoe je aan wal moet komen. Zie het als een spiegel van je zelf, jij bent het, ja jij. Jij zal er uit moeten zien te komen voor meer rust in je leven, waar je innerlijk zo naar verlangd. Het is mogelijk, maar eerst moet je zelf door het woeste water heen. Je zelf zien te vinden, een houvast te creëren, een doel voor je zelf in zien. Daar waar je rust vind en alles om je heen is waar je al die tijd verlangd heb. Alleen is het moeilijk voor te stellen, daar je geen uitweg ziet. Sluit je ogen eens, en kijk met me mee naar iets wat je tot rust brengt: Het woeste water houd op, door een hele grote waterval waarin je naar beneden stort.. Ineens kom je in rustige wateren terecht. Een kleine verandering in je zelf je slaat een zucht dat je dat overleeft hebt. Vanaf nu is er geen boosheid meer, slechts enkel rust en vergeving. Je vaart met dat zelfde bootje op een rustig meer, dat je laat dobberen, op alles waar je zo na al die woeste jaren zo hebt verlangd. Rust, vergeving, weer terug in je zelf kunnen gaan.. Je bent weer dat onschuldige kind dat in je zit. Dat vind je op dat meer weer terug, daar waar alles veilig is. Je kan niet uitwissen, wat je mee gemaakt hebt. Je kan wel alles anders gaan zien, als je een leven vol beschadigingen mee hebt gemaakt, misbruikt, verkracht, mishandeld, geestelijk of verbaal, of andere nare dingen, dan kan je je een heel leven slachtoffer blijven voelen. Je denkt dat het jou schuld is, omdat je er zelf bij was. Niets van dat is waar, je bent daar niet verantwoordelijk voor, je kon er niets aan doen. Nu wordt het tijd dat je dat gene krijgt waar je altijd naar hebt uit gekeken.. Liefde eerlijkheid, geborgenheid, je veilig voelen, weer respect krijgen om wie je bent, iemand die dat ziet, en je opvangt wanneer je dreigt te vallen. Wie is die persoon zal je denken, waar zijn ze, hoe kom je er aan? Zitten ze tussen vrienden, of moet je daarvoor weer nieuwe vrienden maken. Juist die nieuwe vrienden zouden wel eens de oplossing kunnen zijn.. Daar zit iemand tussen die je een lichtpuntje kan geven voor een nieuwe start in je leven. Om je woede, het woeste water dat in je zit, weer kalm te krijgen. Omdat juist een onbekende die je met de juiste woorden kan raken, je niet veroordeeld om wat er gebeurt is, of wat je is aangedaan.. Op het meer waar je vaart zie je de kant, met al het goede waar je naar verlangt. De bomen die er staan, staan voor een begrip die je weer terug zal vinden, je onschuld, je liefde, je respect, je vertrouwen, je geborgenheid. Dit zijn enkele dingen die je weer hervind, maar er zijn ook andere dingen die je weer tegen komt. Uiteindelijk is woede net een douche die pijnlijk op je huid komt, maar om je leven weer op de rails te krijgen zal je een warm lekker zacht ontspannen bad moeten kunnen nemen. Want dat is juist waar men allemaal naar verlangd het woeste water achter je kunnen laten, om weer te kunnen genieten van je leven. ~ Stan ~

Klik op mij om terug te gaan naar de gedichten pagina

Klik op mij om door te gaan naar het volgende gedicht.